blog

علت ایجاد زخم بستر
زخم بستر ضایعه ای است که در اثر فشار طولانی مدت روی پوست ایجاد می شود. این فشار می تواند به دلیل نشستن در یک وضعیت ثابت، روی صندلی چرخدار یا استفاده از گچ برای مدت طولانی ایجاد شود.
چرا کابوس رخ می دهد؟
اگر برای مدت طولانی روی پوست فشار وارد شود، گردش خون در این ناحیه کاهش می یابد. این کاهش گردش خون می تواند باعث آسیب بافت و سلول شود. در نهایت، این آسیب می تواند منجر به زخم بستر شود.
عوامل خطر زخم بستر
عواملی که باعث افزایش زخم بستر و درمان قطعی زخم بستر می شوند عبارتند از:
سن: افراد مسن بیشتر مستعد ابتلا به زخم هستند.
ناتوانی: افراد دارای معلولیت، مانند فلج یا سکته مغزی، بیشتر در معرض خطر ابتلا به زخم فشاری هستند.
بیماری های مزمن: بیماری هایی مانند دیابت، سرطان و بیماری های قلبی عروقی می توانند خطر ابتلا به زخم را افزایش دهند.
داروها: برخی داروها مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی می توانند خطر ابتلا به زخم را افزایش دهند.
سوء تغذیه: سوء تغذیه خطر ابتلا به زخم بستر را افزایش می دهد.
انواع زخم بستر
زخم بستر بسته به عمق و شدت به چهار مرحله تقسیم می شود:
مرحله 1: پوست قرمز و حساس است. ممکن است خارش داشته باشد.
مرحله 2: یک زخم باز با درد یا تاول وجود دارد و با تغییر رنگ پوست اطراف همراه است.
مرحله 3: ظاهر زخم به دلیل آسیب به بافت پوست شبیه یک دهانه آتشفشانی است.
مرحله 4: آسیب شدید به پوست و بافت ها، که ممکن است با عفونت همراه باشد. ماهیچه ها، استخوان ها و تاندون ها قابل مشاهده هستند.
درمان زخم بستر
بهبود زخم بسته به مرحله و شدت زخم متفاوت است. درمان اولیه زخم فشاری شامل مراحل زیر است:
کاهش فشار روی ناحیه آسیب دیده: برای این منظور; وضعیت بیمار باید مرتباً تغییر کند. وسایل کمک حرکتی باید با استفاده از تشک و بالش روی زخم بستر استفاده شود.
تمیز کردن و پانسمان زخم: این کار برای جلوگیری از عفونت و التیام زخم ضروری است.
در مراحل پیشرفته، درمان زخم بستر ممکن است شامل موارد زیر باشد:
درمان عفونت: اگر زخم عفونی شده باشد باید با آنتی بیوتیک درمان شود.
جراحی: در موارد شدید، ممکن است جراحی برای برداشتن بافت مرده و عفونی لازم باشد.
پیشگیری از دکوبیتوس
بهترین راه برای پیشگیری از زخم، کاهش فشار روی پوست است. این کار با تغییر مرتب وضعیت بیمار، استفاده از تشک و بالش برای زخم و استفاده از وسایل کمک حرکتی انجام می شود.
سایر اقداماتی که می توان برای پیشگیری از زخم انجام داد عبارتند از:
تغذیه مناسب: تغذیه مناسب برای بهبود زخم و پیشگیری از عفونت ضروری است.
مراقبت از پوست: پوست را تمیز و خشک نگه دارید و از پوشیدن لباس های تنگ و ناراحت خودداری کنید.
ورزش منظم: ورزش منظم به بهبود گردش خون و کاهش فشار روی پوست کمک می کند.
عوارض زخم بستر
آپنه خواب می تواند منجر به عوارض جدی مانند عفونت، سلولیت، پوکی استخوان و مرگ شود.

گوش انسان دارای سه بخش اصلی است:

قسمت بیرونی گوش

گوش خارجی از لاله گوش، مجرای گوش و غشای تمپان تشکیل شده است. لاله گوش امواج صوتی را جمع آوری کرده و به داخل کانال گوش هدایت می کند. مجرای گوش امواج صوتی را به پرده گوش می رساند. پرده گوش یک غشای نازک است که ارتعاشات امواج صوتی را به گوش میانی منتقل می کند.ویزیت متخصص گوش و حلق و بینی در منزل

گوش میانی
گوش میانی از سه استخوان تشکیل شده است: مَلئوس، سندان و میله. این استخوان ها لرزش گوش را تقویت کرده و به گوش داخلی می فرستند.

گوش داخلی

گوش داخلی از حلزون گوش، کانال نیم دایره ای و عصب شنوایی تشکیل شده است. حلزون گوش عضو کوچکی است که حاوی سلول های مویی است. این سلول ها ارتعاشات امواج صوتی را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کنند. این سیگنال های الکتریکی از طریق عصب شنوایی به مغز منتقل می شود، مغز این سیگنال ها را به عنوان صدا تفسیر می کند.

علاوه بر این سه بخش اصلی، گوش دارای چندین ساختار دیگر نیز می باشد که عبارتند از:
چغندر: چغندر به ساختن و حمایت از گوش کمک می کند.
عصب شنوایی: عصب شنوایی سیگنال های الکتریکی را از گوش به مغز می فرستد.
رگ های خونی گوش: رگ های خونی گوش به خون رسانی به گوش کمک می کنند.
غدد شنوایی: غدد شنوایی ترشحات خاصی تولید می کنند که به محافظت از گوش کمک می کند.
گوش عضوی پیچیده است که نقش مهمی در شنوایی و تعادل دارد

دیابت جزو بیماری های خاموشی می باشد که به مرور زمان می تواند مشکلات بسیار زیادی را برای فرد بیمار به وجود آورد. بر اساس تحقیقاتی که در چند سال گذشته انجام شده، محققان متوجه شدند که مبتلایان به بیماری دیابت همواره در معرض ابتلا به زخم های متعدد می باشند. به عنوان مثال زخم پای دیابتی و عفونت ناشی از آن جزو یکی از عوارض بسیار شایع در بیماران دیابتی است. زخم پای دیابتی می تواند احتمال بستری شدن بیماران را تا حدود بسیار زیادی بالا برده و در صورت درمان نشدن، سبب قطع عضو فرد نیز شود. درصد قابل توجهی از افرادی که به دیابت مبتلا هستند دچار این زخم ها شده واگر به درمان زخم دیابتی در منزل  نشود به مرور زمان نیازمند جراحی نیز می شوند.

یکی از روش‌ های بسیار عالی برای درمان چنین مشکلی کنترل کردن دیابت می باشد تا جایی که امکان دارد باید از به وجود آمدن زخم های دیابتی جلوگیری نمایید اما ناگزیر ممکن است این زخم ها در بدن افراد به وجود آیند. در صورت آشنایی داشتن با شستشو و پانسمان زخم می توانید از عفونی شدن آن ها تا حدود زیادی جلوگیری نمایید

برای زخم دیابتی می توانید از محلول های پاک کننده مناسب استفاده کنید. به عنوان مثال سالین نرمال یک ضدعفونی کننده بسیار عالی برای شستشوی زخم پای دیابتی می باشد. این محلول می تواند از رشد باکتری ها تا حدود زیادی جلوگیری کرده و رشد آن ها را متوقف کند. همچنین شوینده ها و مواد ضدعفونی‌ کننده دیگری نیز وجود دارند که افراد می‌ توانند از آن ها برای از بین بردن باکتری  زخم ها استفاده کنند. بهتر است ابتدا محلول های ضدعفونی کننده را به وسیله سواب بر روی زخم قرار دهید. همچنین می توانید محلول ها را بر روی زخم اسپری کنید. اگر افراد دچار زخم پای دیابتی شده باشند می توانند پای خود را درون یک سطل یا لگن مخصوص قرار داده و محلول تمیز کننده را به طور کامل و مستقیم بر روی زخم پای خود بریزند.

روش های جلوگیری از زخم پای دیابتی

در نظر داشته باشید که شما با اصلاح سبک زندگی تا حدود زیادی می توانید به کنترل دیابت و جلوگیری از این بیماری کمک کنید. به عنوان مثال تغذیه و عادات غذایی خوب، کاهش فشارخون، عدم استفاده از دخانیات مانند سیگار و قلیان و متعادل نگه داشتن سطح گلوکز خون سبب می شود تا شما بتوانید از به وجود آمدن این مشکلات جلوگیری نمایید. بهتر است اگر به دیابت مبتلا هستید پای خود را روزانه بررسی کنید زیرا افرادی که به دیابت مبتلا هستند بیشتر از افراد دیگر در معرض به وجود آمدن زخم پای دیابتی می باشند. شما می‌ توانید پا های خود را حداقل یک بار در روز درون آب ولرم قرار دهید و سپس خشک کنید. خشک کردن بین انگشتان پا بسیار اهمیت دارد و باید به این نکته توجه کنید. اگر از جوراب استفاده می‌کنید بهتر است روزانه جوراب خود را تعویض کرده و آن را شستشو دهید.

شستشوی زخم پای دیابتی از جمله نکات مراقبتی و درمان زخم دیابتی در منزل   پر اهمیت در پیشگیری از عفونت زخم و بهبود سریع زخم است. اصولا دیابت به دلیل این که بر روی عروق و اعصاب نواحی مختلف بدن به خصوص پا تاثیرات منفی می‌گذارد، می‌تواند در دیر خوب شدن زخم‌ها نیز نقش ایفا کند.

چنانچه از زخم‌های دیابتی مراقبت نشود، عفونت‌های جدی ایجاد می‌کنند. به همین دلیل، مهم است که شما با چگونگی شستشوی زخم پا در بیماران دیابتی آشنا باشید و این کار را به درستی انجام دهید. در این صورت خواهید دید که دوران ترمیم و بهبود زخم پای شما چقدر کاهش پیدا می‌کند. در ادامه در باره روش‌های شستن زخم پای دیابتی، مراحل آن و اهمیت آن صحبت خواهیم کرد. با ما در کلینیک همراه باشید.

چرا شستشوی زخم پای دیابتی مهم است؟

زخم پای دیابتی از جمله عوارضی است که بیماری دیابت به همراه دارد.‌ با توجه به این که بیماری دیابت در سیستم ایمنی و حفاظتی بدن اختلال ایجاد می‌کند، پس روند بهبود یک بیمار بسیار طولانی خواهد بود. در این صورت، لازم است که مراقبت‌هایی از زخم صورت بگیرند تا مشکلات جدی برای یک بیمار ایجاد نشود.

روش‌های شستشوی زخم پای دیابتی و نکات مربوط به آن از جمله نکات مراقبتی مهمی هستند که باید به آن‌ها توجه داشته باشید. در این صورت نه تنها از عفونت جلوگیری خواهید کرد بلکه سریعا زخم را از بین خواهید برد. بهتر است هر روز پای خود را شستشو دهید و اگر لازم است، کفش‌های مناسبی بپوشید

نکات طلایی واکسن گارداسیل

• واکسن گارداسیل یک واکسن ایمن و موثر است که می‌تواند از افراد در برابر سرطان و سایر مشکلات سلامتی ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) محافظت کند.
• واکسن گارداسیل برای همه افراد، صرف نظر از وضعیت فعالیت جنسی، توصیه می‌شود.
• بهترین زمان برای تزریق واکسن گارداسیل در سن ۹ تا ۱۴ سالگی است.
• برای محافظت کامل در برابر HPV، به سه دوز واکسن گارداسیل نیاز است.
• عوارض جانبی واکسن گارداسیل معمولاً خفیف هستند و شامل درد در محل تزریق، خستگی، سردرد و تب می‌شوند.

برایخرید واکسن گارداسیل  کلیک کنید.

جدول تفاوت‌های واکسن گارداسیل و پاپیلوما

نتیجه‌گیری

واکسن گارداسیل و پاپیلوما هر دو واکسن‌های ایمن و موثری هستند که می‌توانند از افراد در برابر سرطان و سایر مشکلات سلامتی ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) محافظت کنند. تفاوت اصلی این دو واکسن در تعداد انواع HPV است که در برابر آن محافظت می‌کنند.واکسن گارداسیل در برابر چهار نوع HPV محافظت می‌کند، در حالی که واکسن پاپیلوما در برابر نه نوع HPV محافظت می‌کند.